Ridders en prinsessen

Bij Bram op school staat op dit moment alles in het teken van 'ridders en prinsessen'. De school staat vol met kastelen, harnassen, schilden en kronen. Als het vak van een basisschool docent zou bestaan uit knutselen, had ik er direct voor gegaan. Ha ha ha.

Maar goed, Bram vond dat ik wel even een ridderpak kon naaien, of een harmas kon haken voor dit thema. Het ene thema leeft wat meer dan het andere, maar deze maakt ongeveer net zoveel indruk als het Indianen thema van vorig jaar. Toen vond hij dat ik 'even' een tipi moest naaien.

Toen ik zojuist met hem van school naar huis liep en hij tot de ontdekking kwam dat zijn kleine broertje bij opa en oma speelt, besloot hij dat we een kroon gingen maken samen. Volgens hem zat er genoeg in onze knutselbak.

Onlangs kreeg ik van mijn vriendin Heidi een tas vol met knutselspullen, waaronder een pak vouwblaadjes. Daar kon ik wel wat mee. Ik vouwde er driehoekjes van en niette deze aan elkaar tot een kroon. Binnen vijf minuten had Bram een kroon op zijn hoofd. 'Tja mam, dat heb je wel heel snel gedaan, dat was niet de bedoeling'. 

Vervolgens hebben we er samen nog een paar gemaakt, waaronder twee voor zijn meesters. Wat zullen ze weer blij zijn.

Hoera!

Hoera! Ik blog deze maand 1 jaar! Om dit te vieren, verloot ik onderstaande set krukjes, zoals afgebeeld.

Wat moet je doen?

1 Like mijn Facebookpagina;

2 Deel (openbaar) en like het originele bericht op Facebook.

Zondag 16 februari a.s. zal de loting plaatsvinden. Dit gaat via een speciale app en de winnaar zal dus eerlijk worden getrokken.

Alvast veel succes en bedankt voor je deelname! 

Sharon, de schrik van elke Cowboy...

Neem even een moment, voordat je verder leest, om een Western muziekje in je hoofd af te spelen.

Heb je 'm? Nou daar gaan we...

Gister heb ik een leuk kapstokje via Facebook op de kop getikt. 'Hoe ga ik dit aan Pierre vertellen?' dacht ik. :) Mijn zus zei meteen: 'oh een kapstok, want die heb je nog niet (sarcastische toon)'. 

Ik legde de kapstok in de kast onder de trap, niet dat Pierre een boeman is, in tegendeel, maar eigenlijk zei een stem in mijn hoofd: 'deze heb je ECHT niet nodig'.

Nadat de pizza was weggewerkt en we de dag hadden doorgenomen, haalde ik enthousiast mijn kapstokje tevoorschijn. Met een lach op zijn gezicht zei hij: 'ik ga 'm niet NU ophangen hoor'.

Maar goed, dat was gister. Heb je het muziekje nog in je hoofd? 

Na het ochtendritueel (aankleden, ontbijt, school) heb ik Hugo naar opa en oma gebracht. Hij had zelf besloten dat hij daar vandaag wilde zijn.

Eenmaal thuisgekomen pakte ik de schroeven, pluggen, waterpas, schroefmachine, bitjes en boortjes. Ik tekende de plek voor de gaten af en ging gewapend met de schroef-/boormachine op de trap staan. Dat enorm mannelijk voelende moment, waarop ik de schroef-/boormachine in mijn hand had, zag ik mezelf ineens in een foute outfit in een Westernfilm staan. :) 

De gaten waren geboord, de pluggen hadden nog wat tikken nodig, maar ik was de hamer vergeten op zolder. Met de achterkant van een dunschiller, tikte ik de pluggen erin. Tja, daarmee was het Western gevoel ook meteen weg. Hi hi hi.

De foto's waren een beetje lastig te maken in de gang, maar volgens mij geven ze een aardige impressie.

Nu even het boorgruis opzuigen en het gereedschap opbergen, dan is het alsof de Western zich nooit heeft afgespeeld.... ;)

Prettig weekend!